Ik zeg altijd dat ik een opruimerig type ben maar eigenlijk ben ik gewoon heel erg graag “in control”. Nou ja, en ook wel een onmeunig opruimerig type hoor. Onmeunig is het Twentse woord voor enorm. Maargoed, wat kan me dan beter helpen dan loslaten. Nu ben ik al jaren bezig met loslaten. Ik geloof ook echt dat het meer vrijheid en dus levensvreugde brengt. Ik geloof het niet alleen. Het is ook zo en dat is niet alleen fijn voor mij maar ook voor mijn omgeving.

Maar wat betekent loslaten nou eigenlijk? Wat moet je loslaten en hoe doe je dat dan? Op internet ben ik naar “Loslaten” gaan googlen maar dat was niet zo’n goed idee. Google had binnen een tiende van een seconde ongeveer 2,6 miljoen resultaten gevonden. En ik heb ook nog last van keuzestress. Maar goed, na veel lezen en klikken en alles overwegen, vond ik een overzichtelijke pagina waar ik een korte en heldere uitleg over loslaten las. Den dat was het volgende:

“Loslaten houdt in dat iemand iets fysiek, emotioneel en/of mentaal loslaat. Loslaten houdt niet in dat je radicaal iets uit je leven wegdoet, maar iets vanuit liefde en respect loslaat. Een synoniem is vrijgeven of vrijlaten. Dat geeft energie!”.

Mijn “Loslaten” is een proces en dat heeft tijd nodig. Vaak gaat het goed maar soms lukt het even niet en loop ik vast. Wat mij dan helpt is de inauguratierede van Nelson Mandela lezen. Jaren geleden gaf een collega deze aan mij. Deze rede geeft mij kracht en motiveert mij om door te gaan. Nu geef ik hem door aan jou.

Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we buitenmate krachtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis die ons het meest bang maakt.
We vragen onszelf af: ”Wie ben ik om briljant, schitterend, getalenteerd en legendarisch te zijn?”

Zowaar, wie ben je om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God. Jezelf klein maken dient de wereld niet.
Er is niets verlichts aan krimpen zodat andere mensen om je heen zich niet onzeker gaan voelen.
We zijn geboren om de glorie van God die in ons is, tot uitdrukking te brengen.
Het is niet slechts in enkelen van ons aanwezig, maar in iedereen.
En als we ons eigen licht laten schitteren, geven we onbewust toestemming aan andere mensen om net zo te zijn.

Terwijl we bevrijd worden van onze angsten, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch de anderen.

Loslaten? “Nou” bijvoorbeeld zo dus.